адвеку

адвеку прысл.

Испокон веку, с древних времён.

Радасны ўздым яшчэ больш зрабіў яго (Міхала) цвёрдым і ўпэўненым у сілах, якія адвеку былі і будуць у жывым чалавеку. Чорны. Гэтулькі славы! Я не бачыў, можа, адвеку, каб гэтулькі славы, ды ўсё аднаму чалавеку. Сіпакоў. Так ужо заведзена адвеку: дружба, грамада і талака. Прануза. Дзе гразь мясіў адвеку ды кладкі клаў народ - трывалую гравейку насыпалі за год. Гілевіч.